رابطه امید، اضطراب مرگ با سلامت روان در دانشجویان دانشگاه ارومیه

پیش زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان رابطه و پیش بینی تغییرات سلامت روان از طریق متغیرهای امید و اضطراب مرگ انجام شده است.مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و در قالب یک طرح همبستگی می باشد. جامعه آماری عبارت بود از کلیه ی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه ارومیه که در سال تحصیلی 91-90 مشغول به تحصیل بودند. بر اساس جدول مورگان 340 دانشجو ( 205 دختر و 135 پسر) به عنوان نمونه مورد مطالعه به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسشنامه امید اسنایدر (hs)، مقیاس اضطراب مرگ (da) و پرسشنامه سلامت روانی (ghq-28) بود. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله آزمون تی مستقل، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام، تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمره دانشجویان دختر و پسر در متغیرهای امید و اضطراب مرگ تفاوت معنی داری وجود دارد. اما در مقیاس سلامت روان، تفاوت معنی دار نبود. نتیجه دیگر تحقیق نشان داد که بین امید با اضطراب مرگ همبستگی منفی معنی دار وجود دارد. نتایج نهایی حاصل از رگرسیون نشان داد که امید و اضطراب مرگ پیش بینی کننده معنی دار سلامت روان می باشند. و در مطالعه حاضر توانستند 2/31 درصد تغییرات مربوط به سلامت روان را پیش بینی و تبیین کنند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حکایت از آن دارد که امید و اضطراب مرگ می توانند سلامت روان را به طور معنی داری پیش بینی کنند. بنابراین می توان چنین نتیجه گرفت که با افزایش امید در میان دانشجویان، از میزان اضطراب مرگ آنان کاسته و سلامت روان در آن ها افزایش می یابد.